آیه 16 سوره انعام
| <<15 | آیه 16 سوره انعام | 17>> | |||||||||||||||
| |||||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
هر کس در آن روز از عذاب برهد همانا به رحمت خدا نائل گردیده است، و این فیروزی و سعادتی آشکار است.
هر کس در آن روز، عذاب از او برگردانده شود، قطعاً خدا به او رحم کرده، و آن است کامیابی آشکار.
آن روز، كسى كه [عذاب] از او برگردانده شود، قطعاً [خدا] بر او رحمت آورده، و اين است همان رستگارى آشكار.
در آن روز، عذاب را از هر كه بگردانند مورد رحمت خدا واقع شده است، و اين كاميابى آشكارى است.
آن کس که در آن روز، مجازات الهی به او نرسد، خداوند او را مشمول رحمت خویش ساخته؛ و این همان پیروزی آشکار است.»
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معنای کلمات آیه
يصرف: صرف: برگرداندن. خواه مطلق باشد يا برگرداندن از حالى به حالى. «مَنْ يُصْرَفْ عَنْهُ» هر كه عذاب از او برگردانده شود.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
مَنْ يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَ ذلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ «16»
در آن روز، از هر كس عذاب الهى برداشته شود، قطعاً مشمول رحمت الهى شده و اين است رستگارى آشكار.
نکته ها
رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: سوگند به خدايى كه جانم در دست اوست! هيچ كس در قيامت با عمل خود به بهشت نمى‌رود. پرسيدند: حتّى شما يا رسول اللّه؟! فرمود: «حتّى من، مگر آنكه فضل و رحمت خدا مرا دريابد. سپس دستان مبارك خود را روى سر نهاد واين آيه را تلاوت كرد». «1»
«1». تفاسير مجمع‌البيان و نورالثقلين.
جلد 2 - صفحه 425
البتّه بديهى است كه رحمت الهى تنها به اعمال صالح و افراد نيكوكار تعلّق مى‌گيرد.
پیام ها
1- خطر، متوجّه همه است و نجات از عذاب الهى، لطف ويژه مى‌طلبد. مَنْ يُصْرَفْ ... فَقَدْ رَحِمَهُ
2- تسليم خدا شدن، زمينه‌ى دريافت رحمت الهى است. إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ- مَنْ يُصْرَفْ عَنْهُ ... فَقَدْ رَحِمَهُ
3- تنها رحم الهى قهر او را برمى‌گرداند، قبول اعمال ما و شفاعت اولياى خدا هم پرتوى از رحمت اوست. مَنْ يُصْرَفْ ... فَقَدْ رَحِمَهُ
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
مَنْ يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَ ذلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ «16»
مَنْ يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئِذٍ: هر كه گردانيده شود عذاب از او در آن روز عظيم، فَقَدْ رَحِمَهُ: پس بتحقيق بخشايش فرموده حق تعالى او را و از عذاب جهنم رهانيده و به نعيم ابدى رسانيده وَ ذلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ: و اين صرف عذاب يا رحمت ثواب رب الارباب، رستگارى آشكار است.
تنبيه- آيه شريفه اشعار است به آنكه در آن روز از هيچكس صرف عذاب نشود مگر به رحمت حق تعالى. چنانچه از حضرت نبوى مروى است فرمود:
و الّذى نفسى بيده ما من النّاس احد يدخل الجنّة بعمله قالوا و لا انت يا رسول اللّه قال و لا انا الّا ان يتغمّدنى اللّه برحمة منه و فضل و وضع يده على فوق رأسه و طوّل بها صوته «1» قسم به ذاتى كه جان من در يد قدرت اوست، هيچكس از مردمان داخل بهشت نشود به عملش. گفتند: يا رسول اللّه، تو نيز به عمل خود به بهشت نروى. فرمود: من نيز داخل مى‌شوم به رحمت و فضل الهى و دست مبارك بر سر نهاد و آه سوزناك كشيد.
جائى كه عقاب پر بريزد
از پشه لاغرى چه خيزد
پس اى برادر تأمل و تفكر بنما، وقتى كه بنا شود وجود مقدس نبوى صلى اللّه عليه و آله كه تمام ما سوى به توسط و از پرتو نور او خلق شده، نسبت به خود چنين فرمايد، حال ما ضعفاى امت معلوم است چه سان باشد با اخلاق رديه و اعمال ناقصه.
«1» مجمع البيان ج 2 ص 280.
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 236
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
مَنْ يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَ ذلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ «16»
ترجمه
كسيكه برداشته شود عذاب از او در آنروز پس بتحقيق رحمت فرموده است او را خداوند و اين است كاميابى آشكار.
تفسير
دفع عذاب از شخص يا بتوفيق بر علم و عمل است يا بمغفرت الهى و در هر صورت برحمت رحيميه است و بتفضّل حق است نه استحقاق عبد چنانچه در مجمع از پيغمبر اكرم (ص) روايت نموده است كه قسم ياد فرمود بر آنكه كسى بعمل خود داخل بهشت نمى‌شود عرض كردند يا رسول اللّه حتى شما فرمود حتى من مگر آنكه خداوند برحمت و فضل خود با من رفتار فرمايد حقير عرض مى‌كنم چون هر قدر ما اطاعت و عبادت كنيم اداء شكر عشرى از اعشار نعم او را نمى‌توانيم بجاى آوريم چه رسد به آنكه مستحق اجر شويم چون ما از خودمان چيزى نداريم هر چه هست از او است پس هر چه از او در مقابل اطاعت بما برسد فضل و انعام وجود و احسان و رحمت است ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
مَن يُصرَف عَنهُ يَومَئِذٍ فَقَد رَحِمَهُ وَ ذلِكَ الفَوزُ المُبِين‌ُ «16»
كسي که صرف شود عذاب الهي از او در روز قيامت پس محققا مورد رحمت الهي واقع ميشود و اينکه رستگاري آشكاريست.
مَن يُصرَف عَنهُ صرف بمعني جلوگيري است از توجه عذاب که عبارت از دفع عذاب است نه برداشتن عذاب که عبارت از رفع است، و يصرف در قرائت سياهي فعل مجهول است و نايب فاعل ضمير است که مرجع آن عذاب است که در آيه قبل ذكر فرموده و صارف خداوند متعال، و در بعضي قرائت‌ها فعل معلوم بفتح تاء و كسر راء قرائت شده و فاعلش ضمير و مرجع آن كلمه ربّي در إِن عَصَيت‌ُ رَبِّي است و اينکه قطع نظر که خلاف سياهي قرآن است و اعتبار ندارد خلاف ظاهر هم هست زيرا مفعول آن ذكر نشده و ضميري که راجع بعذاب باشد هم مذكور نيست بايد در تقدير گرفت و تقدير خلاف ظاهر است يومئذ اشاره بروز عظيم است که در آيه قبل ذكر شده که روز قيامت باشد و بواسطه عظمتش اسامي بسياري در قرآن در موارد زياد براي آن ذكر شده: يوم الحسرة و الندامة، يوم يقوم النّاس لرب العالمين، يوم الحشر، يوم التغابن، يوم الجمع، يوم الازفة و غير اينها که ما در جلد سوم كلم الطيب آنچه از آيات و اخبار استفاده ميشود که تقريبا بالغ بر هشتاد اسم است متذكر شده‌ايم.
فَقَد رَحِمَهُ ممكن است همين صرف عذاب رحمت و تفضل باشد چه استحقاق
جلد 7 - صفحه 26
داشته باشد خداوند عفو فرمايد و چه استحقاق عذاب نداشته باشد آنهم فضل الهي شامل حال او شده که توفيق ترك معاصي باو داده و ايمان او را در كنف خود حفظ فرموده وَ ذلِكَ الفَوزُ المُبِين‌ُ رستگاري آشكارا. همين نجات از عذاب است اعاذنا اللّه منه بحق محمّد و آله صلّي اللّه عليه و آله و سلّم.
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 16)
در این آیه برای این که ثابت شود پیامبر صلّی اللّه علیه و آله نیز بدون تکیه بر لطف و رحمت خدا کاری نمی تو اند بکند و هر چه هست به دست اوست و حتی شخص پیغمبر صلّی اللّه علیه و آله چشم امیدش را به رحمت بی پایان پروردگار دوخته و نجات و پیروزی خود را از او می طلبد می گوید: «هر کس در آن روز بزرگ از مجازات پروردگار رهایی یابد مشمول رحمت خدا شده است و این یک موفقیت و پیروزی آشکار است» (مَن یصرَف عَنهُ یومَئِذٍ فَقَد رَحِمَهُ وَ ذلِکَ الفَوزُ المُبِینُ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم